GM097 Geleen - Valderenstraat 1: Kerktoren
De wijk Lindenheuvel groeide na de Tweede Wereldoorlog zo sterk, dat van de oorspronkelijke parochie O.L.V. van Altijddurende Bijstand twee rectoraten werden afgesplitst: H.Barbara en H.H. Engelbewaarders;
Locatie: Geleen, Valderenstraat 1
50° 58' 47" NB, 5° 49' 12" OL
Gemeentelijk monument: 097
Kadaster: GLN00-G-4440
Bouwstijl: Wederopbouw (betonskeletbouw)
Bouwhistorie: De wijk Lindenheuvel groeide na de Tweede Wereldoorlog zo sterk, dat van de oorspronkelijke parochie O.L.V. van Altijddurende Bijstand twee rectoraten werden afgesplitst: H.Barbara en H.H. Engelbewaarders; deze laatste maakte vanaf 1954 gebruik van een houten noodkerkje, het huidig gemeenschapshuis ’t Kirkske. In 1960 werden de eerste ontwerpen voor een nieuwe, grotere kerk gemaakt door architect A.F. Brenninckmeijer. De bouw van de kerk startte in 1962 en werd in december 1963 voltooid. In de negentiger jaren van de vorige eeuw liep het bezoek terug en in 1999 werden er geen missen meer gelezen. Officieel werd de kerk op 15 maart 2002 aan de eredienst onttrokken en hierna afgebroken. De kerktoren is als landmark in de wijk blijven staan en maak deel uit van het woon- en zorgcomplex De Zilverlinde.
Exterieur: De betonnen toren heeft een vierkante plattegrond en bestaat uit een twee geledingen, die geheel zijn opengewerkt. De toren heeft een verticale geleding. De toren bestaat uit vier slanke betonnen hoekpijlers, die op gelijke afstanden door 5 horizontale betonbalken met elkaar zijn verbonden. Hiertussen zijn twee doorlopende verticale geledingelementen aangebracht. Aan de onderzijde was de toren met baksteen gesloten met aan één zijde een dubbele houten deur. Deze ruimte was een mortuarium. Nu is deze ruimte voorzien van glas en doet dienst als gebedsruimte. De toren wordt aan de bovenzijde bekroond met een verjongend achthoekig deel, waarop een betonnen kruis is aangebracht. De hoogte van de toren bedraagt ca. 37 meter.
Cultuurhistorie: In de mijnstreek kwam, ten gevolge van mijnverzakkingen, veel schade voor aan gebouwen zoals scheuren in muren, barsten in vloeren, uitzetten van voegen enz. Daarom werd er in de mijnstreken, na de Tweede Wereldoorlog, voorgeschreven dat kerktorens, los van de kerk gebouwd moesten worden. Zo ook deze kerktoren van H.H. Engelbewaarders. Een klokkentoren welke naast een kerkgebouw staat, maar er geen bouwkundig onderdeel van uitmaakt, wordt ook wel campanile genoemd. Een campanile geeft tevens een verwijzing naar de vroeg-Christelijke en de vroeg-Middeleeuwse Italiaanse kerkenbouw.
Bijzonderheden: Het object is van belang wegens zijn schoonheid, betekenis voor de wetenschap, cultuurhistorische waarde en meer in het bijzonder vanwege:
• de architectuurhistorisch betekenis in relatie tot de esthetische kwaliteit van het ontwerp.
• de architectonisch gaafheid van het exterieur.
• als een plaatselijke uiting van een belangrijke (landelijke) architectuurstroming of bouwtechniek.
• het gebouw behoort tot het oeuvre van een belangrijke plaatselijke architect
• het bijzondere materiaalgebruik en de bijzondere detaillering.
• het object is ruimtelijk bepalend c.q. markant voor de omgeving (landmark).
• de betekenis van het object als onderdeel van de historische nederzettingsstructuur (wederopbouwwijk).
• de architectuurhistorische, typologische en functionele zeldzaamheid in relatie tot de gaafheid van het object.
• de betekenis voor de plaatselijke geschiedenis als uitdrukking van een culturele, sociaaleconomische
• en geestelijke ontwikkeling.