RM521575 Limbricht - Burgemeester Coonenplein 2 : Nieuwe Salviuskerk
De Salviuskerk is gebouwd omdat het Oude Sint-Salviuskerkje niet langer meer als parochiekerk voldeed. De kerk is in 1922 gebouwd.
Locatie: Limbricht, Burgemeester Coonenplein 2
51° 0' 47" NB, 5° 50' 16" OL
Rijksmonument: 521575
Kadaster: LBT00-A-4170
Bouwstijl: De bouwstijl is traditioneel beïnvloed door de neo-romaanse stijl.
Bouwhistorie: De Salviuskerk is gebouwd omdat het Oude Sint-Salviuskerkje niet langer meer als parochiekerk voldeed. De kerk is in 1922 gebouwd. Het architectenbureau was dat van Jos Cuypers (zoon van Pierre Cuypers sr., o.a. Rijksmuseum) en zoon Pierre Cuypers jr. (kleinzoon van opa Pierre) te Roermond in opdracht van het kerkbestuur. Mede-architect was Wagemans van dat bureau. De aannemer was Marcel Muyris. In 1994 is de kerk gerenoveerd.
Exterieur: De in Nievelsteiner (Kunrader) zandsteen opgetrokken kerk heeft een driebeukige basilicaal schip met zadeldak, met angelusklokje, en een negenzijdige apsis. Er is geen transept. De toren met een vierkant basement kent een piramidevormig dak. Toren en doopkapel liggen in het verlengde van de zijbeuken. Deze zijbeuken hebben zes dwarsgeplaatste zadeldaken, waarbij de traveeën ieder drie gekoppelde stalen rondboogvensters met glas in lood hebben. De trapsgewijze uitgemetselde kroonlijsten zijn van rode baksteen. Na de ingang is een verlaagde narthex met aansluitende octagonale doopkapel. Boven de ingang is een voorstelling van het H. Hartbeeld.
Interieur: De zijbeuken worden van het schip afgescheiden door zes rondbogige scheibogen. Schip en Nartex worden door drie rondbogen afgescheiden. In het interieur valt op de groene geglazuurde bakstenen lambrisering met geel profiel, terwijl de rondbogen in rood zijn uitgevoerd. De sacristieën aan weerszijde van de apsis zijn afgeschuind. De vele gebrandschilderde ramen zijn geschonken door inwoners van Limbricht. Hun namen staan er op vermeld. De zij alteren zijn ontworpen door het atelier van architect Cuypers. De koperen doopvont met deksel staat in de doopkapel met smedijzeren toegangshek. De kerk bezit veel kunstschatten die grotendeels afkomstig zijn uit het oude Sint Salviuskerkje. Te noemen zijn onder meer het Babarabeeld toegeschreven aan Jan van Steffenswert (16e eeuw), het drieluik op het Jozefaltaar en het Salviusbeeld uit de zeventiende eeuw.
Cultuurhistorieb: De kerk vormt samen met de naastliggende pastorie en het overliggende H. Hartbeeld een complex van cultuurhistorische waarde en van betekenis voor Limbricht. De Salviuskerk te Limbricht is van cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van een geestelijke en typologische ontwikkeling. De architectuurhistorische waarden worden bepaald door de bouwstijl, de betrokkenheid van de architecten J. en P. Cuypers, de esthetische kwaliteiten van hun ontwerp, de toepassing van streekgebonden bouwmaterialen en het waardevolle interieur. De kerk is vanwege de situering verbonden met de ontwikkeling en uitbreiding van Limbricht en van bijzondere betekenis voor het aanzien van het dorp. De kerk beschikt over een hoge mate van architectonische gaafheid van zowel inals exterieur en is van belang in relatie tot de visuele gaafheid van de dorpse omgeving. Bovendien beschikt de Salviuskerk in regionaal opzicht over een redelijke architectuurhistorische en typologische zeldzaamheidswaarde. De Salviuskerk vertegenwoordigt een algemeen belang vanwege het geheel van voornoemde waarden.
Bijzonderheden: Een speciaal opgerichte vereniging zonder winstoogmerk stak de leem en bakte de veldbrandstenen, maar deze bleken van slechte kwaliteit, zodat natuurstenen betrokken werden (Kunrader kalkzandsteen). De gehele parochie werkte mee aan de totstandkoming.
Opmerkingen: Een speciaal opgerichte vereniging zonder winstoogmerk stak de leem en bakte de veldbrandstenen, maar deze bleken van slechte kwaliteit, zodat natuurstenen betrokken werden (Kunrader kalkzandsteen). De gehele parochie werkte mee aan de totstandkoming.